Podatek estoński czyli podatek od aut.

Czy ta forma opodatkowania rzeczywiście oznacza eldorado dla firmowych samochodów?

W odróżnieniu od klasycznego CIT w podatku estońskim przedmiotem opodatkowania jest nie tylko dochód odpowiadający wysokości zysku netto spółki, wypracowanego w okresie opodatkowania estońskim CIT, w części, w jakiej zysk ten został przeznaczony do wypłaty wspólnikom albo akcjonariuszom, ale także dochód z tzw. ukrytych zysków.

Przez ukryte zyski, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności:

1)  kwotę pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi;

2) świadczenia wykonane na rzecz:

a) fundacji prywatnej lub rodzinnej, podmiotu równoważnego takiej fundacji lub przedsiębiorstwa prowadzonego przez taką fundację albo taki podmiot, lub na rzecz beneficjentów takiej fundacji lub takiego podmiotu,

b) trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

3) nadwyżkę wartości rynkowej transakcji określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji;

4) nadwyżkę zwróconej kwoty dopłaty, wniesionej do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami, ponad kwotę wniesionej dopłaty, przy czym jeżeli dopłata została wniesiona w walucie obcej, przeliczenia tej kwoty na złote dokonuje się według średniego kursu waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień odpowiednio zwrócenia dopłaty i faktycznego jej wniesienia;

5)  wypłacone z zysku wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziału (akcji), ze zmniejszenia wartości udziału (akcji), z wystąpienia wspólnika ze spółki, ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce;

6) równowartość zysku przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego;

7) darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju;

8) wydatki na reprezentację;

9)  dopłaty wypłacone w przypadku połączenia lub podziału podmiotów;

10)  odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę;

11)  zysk przeznaczony na uzupełnienie udziału kapitałowego wspólnika spółki;

12)  świadczenia pieniężne i niepieniężne wypłacone w przypadku zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce.

Katalog powyższy jednak nie jest zamknięty. Do "ukrytych zysków" ustawa zalicza m.in. 50% wydatków i odpisów amortyzacyjnych związanych z używaniem samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej. Jeżeli samochód osobowy nie jest wykorzystywany wyłącznie na cele działalności gospodarczej (jest używany do tzw. celów mieszanych, tj. służbowych i prywatnych), to 50% wydatków i odpisów amortyzacyjnych (odpisów z tytułu trwałej utraty wartości) związanych z używaniem tego samochodu stanowi ukryty zysk, podlegający opodatkowaniu estońskim CIT.

Zasada ta powinna dotyczyć generalnie sytuacji, w której samochód osobowy jest wykorzystywany na cele prywatne udziałowców, akcjonariuszy albo wspólników lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem. Ukrytymi zyskami są bowiem świadczenia wykonane w związku z prawem do udziału w zysku (inne niż podzielony zysk), których beneficjentem bezpośrednio lub pośrednio jest ww. podmiot.

Inne stanowisko wynika jednak m.in. z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 25 stycznia 2022 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.554.2021.2.AK. W interpretacji tej organ podatkowy uznał, że ukryte zyski wystąpią także wtedy, gdy samochód osobowy jest wykorzystywany wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej, ale podatnik nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu (o której mowa w przepisach ustawy o VAT). Podobnie uznało MF w piśmie z 15 lutego 2022 r., zamieszczonym na stronie internetowej www.gov.pl., odwołując się do ww. interpretacji. MF przywołało art. 16 ust. 5f ustawy o PDOP, na podstawie którego w przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji przebiegu pojazdu dla celów VAT uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Zdaniem MF, skoro spółka dla posiadanych samochodów osobowych nie prowadzi ewidencji przebiegu, to tylko 50% kosztów dotyczących samochodów osobowych nie stanowi ukrytych zysków. Natomiast pozostałe 50% wydatków stanowi ukryte zyski i podlega opodatkowaniu estońskim CIT.

   Sprawdź nasze video